Skip to main content

TUĞÇE DİRİ

By May 7, 2020Mini Interview Series

Tuğçe Diri, Mono-İzler, 2020, Acrylic and pencil drawing on paper, each 100×70 cm, quadriptych

Tuğçe Diri, Untitled, 2020, acrylic on canvas, 40 x 30 cm

How do you feel during this time of lockdown; how do you think this period will affect your art-making process or does it already have an impact on your productions?
The situation we are in is like an uncertain waiting state. It is a time that needs to be managed smartly and everyone should stay at home. Insecurity and panic will do more harm. That’s why I try to stay as calm as I can. The most dominant question in my mind is; when will I be able see my loved ones again? The works I have been busy with for the last one year consist of cumulative and jammed accumulations. This process has quite reinforced what was in my mind and increased its intensity.

Do you keep producing works during this time? If yes, how do you produce under the changing conditions, do the materials you use differ?
I spend most of my time producing. I can work comfortably, as the place I am in is a studio/home. Instead of being concerned about producing, I like to spend my time efficiently. Besides, even if there was no obligation, for many artists the quarantine is similar to a voluntary seclusion that they are accustomed to. In this period, I turned to more detailed and demanding works than ever before. I mostly produce sequences, and for a long time I had been planning to work on detailed paintings that require extensive focusing. I am now giving my attention to these. I usually use materials such as acrylic/oil paint, collage, fabric, thread. Currently, I continue to produce with these materials as they are within arm’s reach.

What are you dreaming of doing following COVID-19?
First, I want to get together with the ones I love, and then I want to do whatever I feel like!

Are there any differences between your plans before and after COVID-19?
Although I don’t know what the process will show, I have some plans regarding my artistic activities that had to be postponed as well as some new plans.

What changes occurred in your daily routine?
Since we are all trapped in a certain space with limited physical activity, I, too, have increased the amount of physical exercise like many others have. In this way, I perform my daily work inside my studio more comfortably without getting drowsy. But I think the biggest change has been social isolation 🙂

Karantina döneminde nasıl hissediyorsunuz; bu süreç üretimlerinize nasıl yansıdı ya da yansıyacak?
İçinde bulunduğumuz süreç belirsiz bir bekleme hali gibi. Herkesin evde kalması ve akıllıca yönetilmesi gereken bir zaman. Güvensiz ve panik olma hali daha çok zarar verecektir. Bu yüzden elimden geldiğince sakin kalmaya çalışıyorum. Kafamdaki en baskın soru ise; sevdiklerimi bir daha ne zaman görebileceğim? Son 1 senedir üzerinde çalıştığım işler kümülatif ve sıkışık yığılmalardan oluşuyor. Bu süreç kafamdakileri oldukça pekiştirmiş ve yoğunluğunu artırmış durumda.

Bu süreçte üretmeye devam ediyor musunuz? Evet ise değişen şartlar altında üretim şekliniz, kullandığınız malzemeler farklılık gösteriyor mu?
Zamanımın çoğunu üreterek geçiriyorum. Bulunduğum mekân, atölye/ev olduğu için de rahatça çalışabiliyorum. Vaktimi üretme kaygısı yerine verimli bir şekilde geçirmeyi seviyorum. Kaldı ki zorunluluk olmadan da, birçok sanatçı için karantina, alışık olunan bir istemli kapanma. Bu süreçte, her zamankinden daha detaylı ve dikkat gerektiren işlere yöneldim. Ben çoğunlukla seriler halinde üreten bir sanatçıyım ve ne zamandır yapmayı planladığım, uzun odaklanma gerektiren detaylı resimler vardı. Şu an bunlara yönelmiş durumdayım. Genellikle akrilik/yağlı boya, kolaj, kumaş, ip gibi malzemeler kullanıyorum. Şu an elimin altında en çok bu malzemeler olduğu için bunlarla üretmeye devam ediyorum.

Bu süreç bitimindeki hayalleriniz neler?
Önce sevdiklerim ile bir araya gelmek, sonra canım ne isterse!

COVID-19 öncesindeki planlarınız ile sonrası arasında farklılık var mı?
Sürecin neyi göstereceğini bilememekle birlikte, sanatsal faaliyetlerimde ertelediğim ve üzerine eklediğim birtakım planlarım var.

Günlük rutinlerinizde ne gibi değişiklikler oldu?
Belirli bir alanda kısıtlı hareketler ile kaldığımızdan ben de birçok kişi gibi vücut egzersizlerimi çoğalttım. Bu sayede mayışmadan günlük atölye içi çalışmalarımı daha rahat yapıyorum. Fakat en büyük değişiklik sanırım sosyal izolasyon ile oldu 🙂

Tuğçe Diri, Untitled, 2020, acrylic pen, collage on canvas, 130×120 cm

As an artist, how would you describe the current situation of the world?
For this, I think the most suitable idiom would be: ‘Like turkeys voting for an early Christmas’.

Has the current isolation given you the opportunity to do or create something that you haven’t had a chance before?
Frankly, there were times when I wished that time should stand still. I believe that I managed to turn this time into a good opportunity in order for this continuity to last without disruption. Besides producing, there were a lot of books, movies, series that I wanted to read and watch.

Unfortunately, your works cannot be seen physically in this period of time. Can you tell us about your new works conceptually?
Especially for the last 2 years, I have been making large area drawings and paintings with cumulative, gestural movements using pencil, charcoal and colored pencil, ink and acrylic paint layers. In order to reach the abstract, I design the surfaces as motifs and compare them with their actual depictions. I feed on a wide range from surrealism, the dynamism of abstract expressionists, and the hoarding, picture-like writing traditions of Islamic Arts. I transmit the transience and accumulation of what is organic, of layers of time, space and nature. Sometimes I am in an effort to just transform them into something beautiful (the way I would like to see them).

I create time layers by making use of abstract images of architectural plans and drawings, and geological surface shapes. For this, I select items that, on flat surface, will refer to the content. By using various mediums between each layer, I ensure the dimensioning of the painting in itself. The last stage, that is, trace-making drawings, is the final layer that completes the flow of the composition with a gestural and instant attitude. with spontaneous signs similar to organic schematic representations, I lead the way to what we want to read. The pattern provides an experimental and instant transfer in this context, while ink and acrylic paint enable speed.

In the current situation we are in, using the schematic images of accumulated garbage piles, I transfer them onto large, unified backgrounds. At first glance, the visual that evokes any kind of nature representation is abstracted traces of garbage piles lined on one another. In this way, I want the viewer to live his own experience by getting in contact with the artwork, just as I do.

Sanatçı gözünden dünyanın içinde bulunduğu durumu nasıl yorumlarsınız?
Bunun için sanırım şu deyim yerinde olur: ‘Bile bile lades’.

Sosyal izolasyon süreci, size yapmak istediğiniz ama zamansızlıktan dolayı yapamadığınız bir iş, üretim için zaman sağladı mı?
İşin aslı, zaman dursun demişliğim var. Hiç bölünmeden bu sürekliliğin devam etmesi için bu zamanı iyi bir fırsata çevirdiğimi düşünüyorum. Üretimin yanı sıra, okumak ve izlemek istediğim bir sürü kitap, film, dizi vardı.

Bu süreçte eserleriniz maalesef somut olarak görülemeyecek, bu nedenle çalışmalarınızdan kavramsal ve biçimsel olarak bahsedebilir misiniz?
Özellikle son 2 yıldır, kurşun kalem, füzen ve renkli kalem, mürekkep ve akrilik boya katmanlarını kullanarak kümülatif, jestüel hareketlerle geniş alan çizimler, resimler yapmaktayım. Soyut olana ulaşmak için yüzeyleri motif olarak tasarlayıp, gerçek tasviri ile kıyaslama yaptırıyorum. Sürrealizmden, soyut ekspresyonistlerin dinamizminden ve İslam sanatlarının istif, yazı-resim geleneklerine kadar geniş bir alandan besleniyorum. Organik olanın, zaman, mekân ve doğa katmanlarının geçiciliğini ve birikmişliğini aktarıyorum. Kimi zaman da onları sadece güzel olana (görmeyi arzuladığım) dönüştürme çabası içerisindeyim.

Mimari plan ve çizimlerinin, jeolojik yüzey şekillerinin soyut görüntülerinden faydalanarak zaman katmanlarını oluşturuyorum. Bunun için düz zemin üzerine içeriğe gönderme yapacak öğeleri seçiyorum. Her bir katman arasına çeşitli medyumlar kullanarak resmin kendi içinde boyutlanmasını sağlıyorum. Son aşama olan iz-yapma çizimleri, jestüel ve anlık bir tutumla kompozisyonun akışını tamamlayan son katmandır. Organik şema temsillerine benzeyen spontan işaretler ile okumak istediğimize yönlendiriyorum. Desen bu bağlamda bana deneysel ve anlık bir aktarım sağlıyor, mürekkep ve akrilik boya ise hız.

İçinde bulunduğumuz süreçte, birikmiş çöp yığınlarının şematik görüntülerini kullanarak onları geniş birleşmiş zeminler üzerine aktarıyorum. İlk bakıldığında herhangi bir doğa temsili uyandıran görsel, birbiri üzerine dizilen çöp birikintilerinin soyutlaştırılmış izleridir. Bu sayede kendim gibi izleyicinin de kendi deneyimi içerisinde resimle temas etmesini istiyorum.

Tuğçe Diri, Untitled, 2020, mixed media on canvas, 130×120 cm

Tuğçe Diri, Untitled, 2020, acrylic pen on canvas, 80×100 cm

Tuğçe Diri, Untitled, 2020, mixed media on canvas, 130×120 cm

“In my paintings and drawings, I depicture the cumulative effects of this time and what it has accumulated through the transformation of architectural plans, geological surface shapes and images.
In this process, I am making large area drawing-artworks with cumulative, gestures, using materials such as pencil, charcoal and colored pencil, ink and acrylic paint. I transfer schematic images of accumulated garbage stacks onto the surface. At first sight the image that evokes any nature representation is abstracted and transformed of garbage stacks on one another.
Influeced by a wide range from Arte Povera to Surrealism, the dynamism of Abstract Expressionists to the design and text-painting traditions of Islamic Arts. I am interested in notionally changing and transforming it in the cycle of nature. This is also an invitation to an interaction between systems of considerations, in which meaning is produced in a new context.
Drawing has always an important role in my creative process. As a beginning, i develop some ideas on paper with a series of sketching. I am making layers by using the images of geological surface shapes that will create the time-space, by using waste-stack images that will create landscape and movement. The symbolic use of surface shapes attempts to make a reference to the political divisions on the continents and the transience of everything with the natural. Formally utilized waste-stack images have been transformed into artisanal produced as a resistance to the mental way of the consumer society. That’s why components such as elegant handwork, effort and productivity are important to me. While discovering similarities between these two distant concepts, I follow an abstract and repetitive way. An image considered as a metaphor; due to multiple readings, it should be approached with connotations.
I identify the items that will refer to the content on empty surface first. By using various mediums between each layer, I ensure the dimensioning of the painting in itself. These initial layers guide the narratives that appear in following addings of ink and acrylic paints. Finally, mark-making drawings, is the last layer that completes the flow of the composition with a gestural and instant action. I direct the viewer to what we want to read with spontaneous signs that resemble organic schematic representations. As an expression form of drawing provides an experimental and instant transfer resulting from the freshest capture of the content and form. Ink and acrylic paint provides speed. The lines turn into an organic ornament on top of each other and side by side.
The psychological effect of my paintings is a metaphor of the beautiful one that we desire to. The viewer has also been freed with the distance of the my interpretation and has made it possible to think intuitively.”

“Resim ve desenlerimde, mimari planlar, jeolojik yüzey şekilleri ve görüntülerinin dönüştürülmesi yoluyla  bu zamanın ve biriktirdiklerinin kümülatif etkilerini betimliyorum.

İçinde bulunduğumuz bu süreçte, kurşun kalem, füzen ve renkli kalem, mürekkep ve akrilik boya gibi malzemeleri kullanarak kümülatif, jestüel hareketlerle geniş alan desen-resimler yapmaktayım. Birikmiş çöp yığınlarının şematik görüntülerini, zeminler üzerine aktarmaktayım. İlk bakıldığında herhangi bir doğa temsili uyandıran görsel,  birbiri üzerine dizilen çöp birikintilerinin soyutlaştırılmış ve dönüştürülmüş izleridir. 

Arte Povera’dan Sürrealizm’e, Soyut Ekspresyonistlerin dinamizminden İslam Sanatlarının istif ve yazı-resim geleneklerine kadar geniş bir alandan besleniyorum. Doğanın kendi devinimi içerisinde onu anlamsal olarak değiştirip dönüştürebilmekle ilgileniyorum. Bu aynı zamanda geniş anlamlar üreten düşünce sistemleri arasında anlamın yeni bir bağlamda üretildiği bir etkileşime de davettir.

Çizim, yaratıcı sürecimde her zaman önemli bir rol oynar. Başlangıçta bir dizi eskiz ve çizim ile kağıt üzerinde fikirler geliştiriyorum. Jeolojik yüzey şekillerinin görüntülerinden faydalanarak zaman-mekan, atık-yığın imajlarından faydalanarak manzara ve hareketi oluşturacak katmanları  oluşturuyorum. Yüzey şekillerinin sembolik olarak kullanılması, kıtalar üzerinde yaşanan politik bölünmelere ve her şeyin doğal olanla geçiciliğine karşı bir göndermede bulunma çabasını taşımaktadır. Biçimsel olarak faydalanılan atık-yığın görselleri, tüketim toplumunun zihinsel yapısına karşı koyuş olarak zanaatkarca üretilmiş olana dönüştürülmüştür. Zarif elişçiliği, emek ve üretkenlik gibi unsurlar benim için bu yüzden önemlidir. Bu iki uzak kavram arasındaki benzerlikleri ortaya çıkarırken, soyut ve tekrara dayalı bir yol izliyorum. Metafor olarak ele alınan bir imgenin; çoğul okumalara yatkın olması sebebiyle ona kavram, ima, çağrışım kümeleri ile yaklaşılmalıdır.

İlk olarak boş zemin üzerine içeriğe gönderme yapacak öğeleri belirliyorum. Her bir katman arasına çeşitli medyumlar kullanarak resmin kendi içinde boyutlanmasını sağlıyorum. Bu ilk katmanlar, sonraki mürekkep ve akrilik boya ilavelerinde ortaya çıkan anlatılara rehberlik eder. Son aşama olan iz-yapma çizimleri, jestüel ve anlık bir tutumla kompozisyonun akışını tamamlayan son katmandır. Organik şema temsillerini andıran spontan işaretler ile okumak istediğimize yönlendiriyorum. Bir ifade biçimi olarak desen,  içerik ve formun en taze anında yakalanmasından doğan deneysel ve anlık bir aktarım sağlıyor, mürekkep ve akrilik boya ise hız. Çizgiler, üst üste ve yan yana gelerek organik bir bezemeye dönüşmektedir.

Resimlerimin uyandırdığı psikolojik etki, görmeyi arzuladığımız, güzel olanın metaforudur. İzleyici de bana ait olan yorumun mesafesi ile özgürleşmiş ve sezgisel düşünmeye olanak bulmuştur.”

Tuğçe Diri, Mono-İzler, 2020, Acrylic and pencil drawing on paper, each 100×70 cm, triptych