Skip to main content

ARDAN ÖZMENOĞLU

By May 14, 2020Mini Interview Series

Ardan Özmenoglu, Allien, 2019, Painting and silk screen printing on post-it notes, 80x106cm

How do you feel during this time of lockdown; how do you think this period will affect your art-making process or does it already have an impact on your productions?
It’s early to say that now. The effects of what’s been happening during this stage will emerge later. The situation we are in is a very new experience. But after digesting it and living through it, works will come out that have been created with the facts and emotions of this time. I am sure this feeling of fear, pandemic and imprisonment will be reflected in the works of all artists including myself.

Do you keep producing works during this time? If yes, how do you produce under the changing conditions, do the materials you use differ?
I lost my working discipline. Sitting at home had such a bad effect on me. I can’t stop myself from thinking all the time and get moving.

What are you dreaming of doing following COVID-19?
I will hug and kiss all my friends. I will attend all the invitations, dinners, weddings, funerals, openings, etc. that I used to miss. I will go to all of them.

Are there any differences between your plans before and after COVID-19?
There is no difference in my plans, only in my perspective.

What changes occurred in your daily routine?
I used to think a lot anyway. Now I think more, I do cleaning and ironing, I cook, I started watching TV. I realized that artists can just as well be good housewives.

As an artist, how would you describe the current situation of the world?
I think the world no longer allows people to ruin it. In order to heal its own wounds, nature has stopped us and imprisoned us in our homes. This needed to be done because there is no other world and people do not begin taking action unless there is an emergency situation.

Has the current isolation given you the opportunity to do or create something that you haven’t had a chance before?
It just allowed me to clean up and organize my workshop. My life before COVID-19 belonged to art already; there was never a lack of time for art.

Unfortunately, your works cannot be seen physically in this period of time. Can you tell us about your new works conceptually?
A work of art is a phenomenon that a person experiences physically and emotionally. This is still true today as it was before COVID-19. There is a lot of difference between the visual of a work and itself. I always believe that the work of art should be experienced one to one. I don’t believe that visiting museums, galleries, biennials, artist workshops and fairs virtually will give people the same feeling.

Karantina döneminde nasıl hissediyorsunuz; bu süreç üretimlerinize nasıl yansıdı ya da yansıyacak?
Şu an bunu söylemek için erken. Bu süreçte yaşananlar kendisini sonradan gösterecek. İçinde bulunduğumuz durum çok yeni bir tecrübe, ancak bunu hazmettikten ve yaşadıktan sonra bu duruma ait olan olgu ve duygularla oluşmuş eserler ortaya çıkacak. Eminim benim ve bütün sanatçıların eserlerine bu korku, salgın ve hapsolma duygusu yansıyacak.

Bu süreçte üretmeye devam ediyor musunuz? Evet ise değişen şartlar altında üretim şekliniz, kullandığınız malzemeler farklılık gösteriyor mu?
Çalışma disiplinimi kaybettim. Evde oturmanın bende böyle kötü bir etkisi oldu. Sürekli düşünmekten harekete geçemiyorum.

Bu süreç bitimindeki hayalleriniz neler?
Bütün arkadaşlarımı ve dostlarımı sarılıp öpeceğim, eskiden kaçırdığım bütün davet, yemek, düğün, cenaze, açılış vs. hepsine gideceğim.

COVID-19 öncesindeki planlarınız ile sonrası arasında farklılık var mı?
Planlarım ile ilgili bir farklılık yok sadece bakış açımda farklılık var.

Günlük rutinlerinizde ne gibi değişiklikler oldu?
Zaten çok düşünürdüm. Artık daha fazla düşünüyorum, temizlik ve ütü yapıyorum, yemek pişiriyorum, televizyon seyretmeye başladım. Sanatçıların iyi birer ev hanımı da olabildiğini gördüm.

Sanatçı gözünden dünyanın içinde bulunduğu durumu nasıl yorumlarsınız?
Dünyanın artık insanların onu mahvetmesine izin vermediğini düşünüyorum. Doğa kendi yaralarını sarmak için bizi durdurdu, evlerimize hapsetti. Bunu yapması gerekiyordu çünkü başka bir dünya yok ve insanlar durum acil olmadığı zaman harekete geçmiyor.

Sosyal izolasyon süreci, size yapmak istediğiniz ama zamansızlıktan dolayı yapamadığınız bir iş, üretim için zaman sağladı mı?
Sadece atölyemi temizleyip organize etmemi sağladı. Benim COVID-19’dan önceki hayatım zaten sanata aitti, sanat için hiçbir durumda zamansızlık yaşamadım.

Bu süreçte eserleriniz maalesef somut olarak görülemeyecek, bu nedenle çalışmalarınızdan kavramsal ve biçimsel olarak bahsedebilir misiniz?
Sanat eseri insanın fiziksel ve duygusal olarak tecrübe ettiği bir olgu. Bu durum COVID-19’dan önce için de geçerliydi hala geçerli. Bir eserin görseliyle, kendisi arasında çok fark vardır. Ben her zaman sanat eserinin birebir tecrübe edilmesi gerektiğine inanıyorum. Müzeleri, galerileri, bienalleri, sanatçı atölyelerini ve fuarları sanal olarak gezmenin insana aynı duyguyu vereceğine inanmıyorum.

Ardan Özmenoğlu, Triangle, 2019, Silk print on post-it notes, 65h x 107w cm

Ardan Özmenoğlu, NY Sewer Romance, 2015, Silk screen print and paint on post-it notes, 98h x 90w cm

Ardan Özmenoğlu, Pantone Pink Rose 1-2-3-4-5-6-7-8-9, 2018, Nail polish on 15 glass panel on plexiglass base, 9 glass sculptures; each artworks dimension 33h x 22w x 40d cm

Ardan Özmenoğlu, Love is in the air, 2015, mixed media on post-it notes, 70x100cm